- Materiały formacyjne - grudzień 2018 r.
- opracował: ks. dr Marek Machała
- Asystent Kościelny Stowarzyszenia
„Życie duchowne, czyli doskonałość chrześcijańska”
w ujęciu patrona Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Przemyskiej
św. Józefa Sebastiana Pelczara
Modlitwa do Ducha Świętego.
Odczytanie fragmentu Pisma Świętego.
Modlitwa spontaniczna.
„Co należy czynić, aby dojść do doskonałości?”
Widzieć:
Św. biskup Pelczar odpowiada na powyższe pytanie, mówiąc, że aby dojść do doskonałości, to najpierw trzeba poznać jej cenę. Ponieważ nasza wola pragnie tego, co nasz rozum uznaje za cenne i pożyteczne. Wola jest „królową panującą nad władzami duszy” – a więc jeśli ona usilnie pragnie jakiejś rzeczy, to również usilnie nabywa środków do jej osiągnięcia. Z drugiej strony, jeśli ktoś nie poznał, jak zaszczytnie i słodko jest służyć Bogu, temu ta służba wydaje się upokarzająca, nudna lub wstrętna – i łatwo nią wzgardzi. Takich ludzi św. Józef Sebastian Pelczar przyrównuje do dzikich plemion, które depcą po diamentach, gdyż nie znają ich wartości.
Co robić, gdy poznamy cenę doskonałości? – Modlić się o jej nabycie przy pomocy łaski Bożej i pragnąć jej gorąco. „Błogosławieni, którzy łakną i pragnę sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni” (Mt 5,6). „O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, <dalejże, kupujcie> bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko!” (Iz 55,1). „W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony” (J 7, 37-39).
Gorące pragnienie ściąga obfite łaski Boże, a duszy daje tak wielką siłę, że nie wzdryga się ona przed żadną ofiarą. To tak, jak ktoś śpieszy z daleka do ukochanej rodziny. Za nic sobie poczytuje zmęczenie i słotę, i głód. Tęsknota dodaje mu sił i ochoty. Podobnie pragnienie połączenia się z Bogiem, gdy jest szczere i silne, wynosi duszę ponad wszelką przykrość i służy jej na kształt skrzydeł, na których wzbija się w górę.
Gdy do Pana Jezusa przyszedł bogaty młodzieniec i zapytał, co ma czynić, aby osiągnąć życie wieczne usłyszał: „Jeśli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj wszystko co posiadasz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!” (Mt 19, 21)
Pan mówi „jeśli chcesz” – a więc od twego pragnienia zależy twoja doskonałość. Wiemy, że młodzieniec „odszedł smutny, ponieważ miał wiele posiadłości”.
Osądzić
- Zobaczmy, jakie są nasze pragnienia?
- Czy doświadczamy tęsknoty za Bogiem? Kiedy? W jaki sposób i w jakim stopniu?
- Co jesteśmy w stanie porzucić ze względu na wartość poznania Boga?
- Jak w tym kontekście wygląda nasze uczestnictwo w rekolekcjach naszego Stowarzyszenia lub brak tego uczestnictwa?
Działać:
Codziennie prosić w modlitwie o coraz gorętsze pragnienie poznania Bożej miłości.
ZAKOŃCZENIE
Modlitwa (pieśń, modlitwa spontaniczna, różaniec).