- Materiały formacyjne - luty 2019 r.
- opracował: ks. dr Marek Machała
- Asystent Kościelny Stowarzyszenia
„Życie duchowne, czyli doskonałość chrześcijańska”
w ujęciu patrona Stowarzyszenia Rodzin Katolickich
św. Józefa Sebastiana Pelczara
Modlitwa do Ducha Świętego.
Odczytanie fragmentu Pisma Świętego.
Modlitwa spontaniczna.
10. „Co należy czynić, aby dojść do doskonałości?” c.d.
Widzieć:
Św. bp Pelczar, cytując św. Ignacego z Loyoli, zauważa, że są tacy, którzy próbują zmienić swoje życie, naprawić obyczaje, a nawet dążyć do doskonałości – lecz nie chcą użyć środków prowadzących do tego celu albo odkładają ich użycie aż do samej śmierci. Łudzą się dobrymi chęciami, a nigdy ich nie realizują.
Są i tacy, którzy postanowili i wiele już razy obiecali Bogu zaprzestać tego lub innego nałogu, pozbyć się tej lub innej okazji do grzechu, oderwać się od grzesznego przywiązania, wynagrodzić krzywdy, naprawić zgorszenia, uczynić jakąś ofiarę dla Boga lub bliźnich.
Osoby takie wiele razy te swoje postanowienia odnawiają, lecz jeśli idzie o ich wykonanie, to nawet najmniejsza przeszkoda wydaje się im być przepaścią, w której się gubią. Malutkie ziarno piasku wydaje się im być ogromną skałą, o którą rozbijają się ich złote chęci. Ludzie tacy podobni są do dzieci, co jednocześnie chcą i nie chcą, albo do malowanych żołnierzy, co zawsze stoją z podniesionym orężem, ale nie uderzają nigdy. Rozbiwszy namioty u stóp góry, chcieliby oni dostać się na jej wierzchołek samym spoglądaniem. Chcieliby być doskonałymi bez trudu, świętymi przez samo tylko marzenie o niebie. Nic więc dziwnego, że całe życie błąkają się po dolinie świata, a nieraz toną w jego bagniskach.
Jeśli chcesz tego uniknąć, staraj się spełnić dobre pragnienia, czyli miej silną i trwałą wolę pracowania nad sobą i używania potrzebnych środków. W tym celu oddaj się najpierw stanowczo Bogu, oświadczając, że do Niego jedynie i całkowicie chcesz należeć. Mów do Pana z Prorokiem: „Gotowe jest serce moje, Boże, gotowe jest serce moje” (Ps 56,8), i na wszystko gotowe, cokolwiek na mnie ześlesz i czego zażądasz. (Pan Bóg oczekuje od ciebie takiego postanowienia, aby rozpocząć działanie ze swojej strony. Dusz zaś niestanowczych ani Bóg nie znosi, ani szatan się nie lęka.)
Św. bp Pelczar podaje przykład pewnej siostry zakonnej, żyjącej ozięble i niedbale, która nie chciała uczestniczyć w rekolekcjach. Dopiero po długich prośbach dała się do nich namówić i gdy usłyszała pierwszą naukę „o końcu człowieka”, powiedziała do prowadzącego jezuity: „Ojcze, chcę zostać świętą i to wkrótce”. Wróciwszy do swej celi, napisała te słowa u stóp Ukrzyżowanego, po czym z taką żarliwością oddała się pracy, że wkrótce wszystkie siostry uznały ją za świętą.
Podobnie św. Fedelis napisał: „Ofiaruję i poświęcam przez tę ostatnią moją wolę ciało moje i duszę moją, jako całopalną ofiarę serca skruszonego, na wieczną służbę Boskiego Majestatu, Przenajświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej i Serafickiego Ojca Franciszka…” Takie postanowienie prowadzi do świętości. Jak powiedziała św. Teresa: „Kto ma mocną wolę i postanowienie oddania się Panu Bogu, tego Pan uprzedza szczególnymi łaskami swoimi”.
Osądzić
- Zobaczmy, jakie są nasze pragnienia?
- Czy dokonaliśmy kiedykolwiek w naszym życiu świadomie i bardzo osobiście aktu poświęcenia się Bogu?
Działać:
Bp Pelczar zachęca: „Idąc śladami świętych, stań i ty przed wizerunkiem Ukrzyżowanego, albo przed Sercem Jezusowym utajonym w Najświętszym Sakramencie, i zawołaj z głębi serca: Panie, odtąd tylko Tobie pragnę służyć wiernie i do końca. Postanowienie to odmawiaj często, szczególnie w momencie Komunii Świętej. Jeżeli zaś Pan zażąda jakiej ofiary (np. zaparcia się siebie albo aktu miłości czynnej), nie odmawiaj Panu, ani się nie wahaj, ale naśladuj św. Teresę od Dzieciątka Jezus, która mogła o sobie powiedzieć: „Od trzeciego roku życia nie odmówiłam nic Jezusowi”.
Z oddaniem się Bogu połącz pracę wytrwałą, bo bez takiej pracy nikt się nie uświęci.
ZAKOŃCZENIE
Na zakończenie spotkania można przygotować lub dokonać we wspólnocie aktu oddania się Bogu. Może to być chwila czasu na napisanie osobistego tekstu i złożenie przed wizerunkiem Chrystusa lub przed Najświętszym Sakramentem, albo dowolna inna forma.